Υποτίθεται ότι το ιστολόγιο αυτό ασχολείται με θέματα που αφορούν στη μεταβατική περίοδο που διανύουμε, στη νέα εποχή που ανατέλλει για τη Γη και στον νέο κόσμο που έρχεται. Θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς, με ποια λογική περιλαμβάνεται η ιστορία της Ατλαντίδας στη θεματολογία αυτού του ιστολογίου.
Η απάντηση είναι, ότι η ιστορία της Ατλαντίδας δεν είναι μια οποιαδήποτε ιστορία. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην ήπειρο πριν τη βύθισή της καθρεφτίζονται στα γεγονότα της σύγχρονης πολιτικοκοινωνικής σκηνής. Προαιώνιες αντιπαλότητες μεταξύ θετικών και αρνητικών εκδοχών της ανθρώπινης κοινωνίας, που απαιτούν επίλυση και ένας πεισματικός αγώνας για οριστική επικράτηση των μεν έναντι των δε σ' αυτούς τους Έσχατους Καιρούς διαμορφώνουν τις πράξεις του δράματος, του οποίου είμαστε θεατές, αλλά και εκτελεστικοί παράγοντες.
Αυτή η σειρά των κειμένων και των σημειώσεων, που θα αναρτηθούν στο πλαίσιο αυτής της ενασχόλησης με το ζήτημα της Ατλαντίδας, θα περιέχει - λιγότερο ή περισσότερο φανερά - την αναζήτηση της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στην αρχαία Ατλαντίδα και στην ελληνική αρχαιότητα. Την αναζήτηση δηλαδή της εξιχνίασης των μυθολογικών συμβολισμών και του τρόπου με τον οποίο η αρνητική πλευρά του αρχαίου ατλαντικού πολιτισμού επεδίωξε να παρεισφρήσει, καταλυτικά και διαβρωτικά, στον πνευματικό και φωτεινό, αρχαϊκό ελληνικό κόσμο. Υπάρχει πλήθος ενδείξεων, ότι η επιθετική και δόλια αυτή τακτική του σκότους για την κατάσβεση του πνευματικού φωτός δεν έπαψε ποτέ να ασκείται, από τότε μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα, το οποίο περιμένει τη διερεύνηση των πολυδαίδαλων, κρυμμένων πτυχών του και τη διατύπωση κάποιων σαφών απαντήσεων στα ερωτηματικά που το απαρτίζουν. Πρόκειται για το ζήτημα της απαρχής του ελληνικού πολιτισμού, της αρχικής καταγωγής του, της αληθινής προέλευσής του και των σχέσεων ή συγγενειών που υφίσταντο ανάμεσα σ' αυτόν και σε οποιουσδήποτε άλλους "πνευματικούς" και "φωτεινούς" πολιτισμούς, που ήσαν παρόντες στον πλανήτη κατά τις απώτατες περιόδους της αρχαιότητας, πριν και μετά την καταβύθιση της Ατλαντίδας.
Στον χώρο των Ελλήνων ερευνητών είναι πολύ διαδεδομένη η νοοτροπία να αποδίδεται στους αρχαίους Έλληνες κάθε τι σπουδαίο και θετικό απ' όσα ανακαλύπτει η σύγχρονη έρευνα ή μεταφέρει η Μυθολογία. Αποτελεί πράγματι επισφαλή σοβινιστική τάση να αποδίδεται αυθαίρετα και ανερμάτιστα στους Έλληνες της Προϊστορίας η κατασκευή του Στόουνχεντζ ή των Πυραμίδων της Γκίζας ή να θεωρείται δεδομένο, ότι Έλληνες θαλασσοπόροι διέσχισαν με συμβατικά μέσα τους ωκεανούς, ξεκινώντας από τον σήμερα γνωστό ελλαδικό χώρο και φθάνοντας στα παράλια της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής ή της μακρινής Πολυνησίας.
Από την άλλη μεριά όμως απαιτείται να βρεθεί μια ρεαλιστική και ορθολογική απάντηση στο ερώτημα που προκύπτει από το γεγονός, ότι οι τοπικές γλώσσες των περιοχών της Νότιας Αμερικής βρίθουν αρχαίων ελληνικών λέξεων, με την ίδια μάλιστα έννοια που οι λέξεις αυτές έχουν στο ελληνικό λεξιλόγιο. Απαιτείται να δοθεί απάντηση στα ερωτήματα που προκύπτουν από την έρευνα του Κροάτη καθηγητή Ενρίκο Ματίεβιτς στις περιοχές των Άνδεων και του Αμαζονίου, τα αποτελέσματα της οποίας φανερώνουν μια εκπληκτική σχέση του προϊστορικού ελληνικού πολιτισμού με αυτές τις τόσο απομακρυσμένες περιοχές.
Ιδιαίτερα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι, εκτός από την ύπαρξη πληθώρας ενδείξεων, βάσει των οποίων πολλές αναφορές της ελληνικής μυθολογίας σχετίζονται άμεσα μ' εκείνες τις περιοχές, διαπιστώνεται μια οξεία διαμάχη ανάμεσα στο ελληνικό στοιχείο και κάποιους γηγενείς σκοτεινούς παράγοντες εκείνων των περιοχών. Πώς εξηγείται το γεγονός, ότι οι Έλληνες εκείνης της εποχής είχαν λόγους να συγκρουστούν με κάποιες άλλες δυνάμεις στην άλλη άκρη του πλανήτη; Και πώς πραγματοποιούνταν οι μετακινήσεις, που απαιτούνταν στα πλαίσια μιας τέτοιας σύρραξης, οι οποίες φυσικά θα έπρεπε να είναι γρήγορες και απρόσκοπτες. Αυτή η αρχή απορρίπτει βεβαίως τη χρήση συμβατικών μέσων, δηλαδή των πλοίων. Και εδώ ανακύπτει στη σκέψη μας η περίπτωση της Αργούς, την οποία έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε σαν ένα κοπήλατο πλοίο, όμως οι λεπτομέρειες της αργοναυτικής εκστρατείας καταρρίπτουν ως ανακριβή αυτή τη θεώρηση.
Όλα αυτά - μυθολογικά παράδοξα και ενδείξεις για μια προαιώνια διαμάχη μεταξύ αντιπάλων στρατοπέδων, που μας αφορά άμεσα ως Έλληνες - θα αποτελέσουν το αντικείμενο μιας προσπάθειας τακτοποίησης των διαθέσιμων στοιχείων σε μια σειρά, που θα βοηθήσει στον σχηματισμό της "μεγάλης εικόνας".
Για τα περαιτέρω, προχωρήστε στις επόμενες αναρτήσεις:
1: Η σύγκρουση Διογενών - Κρονίων
2: Οραματισμοί του Έντγκαρ Κέυσυ για την Ατλαντίδα
3: Συλλογή περιγραφών από εξωγήινα μηνύματα
Η απάντηση είναι, ότι η ιστορία της Ατλαντίδας δεν είναι μια οποιαδήποτε ιστορία. Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην ήπειρο πριν τη βύθισή της καθρεφτίζονται στα γεγονότα της σύγχρονης πολιτικοκοινωνικής σκηνής. Προαιώνιες αντιπαλότητες μεταξύ θετικών και αρνητικών εκδοχών της ανθρώπινης κοινωνίας, που απαιτούν επίλυση και ένας πεισματικός αγώνας για οριστική επικράτηση των μεν έναντι των δε σ' αυτούς τους Έσχατους Καιρούς διαμορφώνουν τις πράξεις του δράματος, του οποίου είμαστε θεατές, αλλά και εκτελεστικοί παράγοντες.
Αυτή η σειρά των κειμένων και των σημειώσεων, που θα αναρτηθούν στο πλαίσιο αυτής της ενασχόλησης με το ζήτημα της Ατλαντίδας, θα περιέχει - λιγότερο ή περισσότερο φανερά - την αναζήτηση της σχέσης που υπάρχει ανάμεσα στην αρχαία Ατλαντίδα και στην ελληνική αρχαιότητα. Την αναζήτηση δηλαδή της εξιχνίασης των μυθολογικών συμβολισμών και του τρόπου με τον οποίο η αρνητική πλευρά του αρχαίου ατλαντικού πολιτισμού επεδίωξε να παρεισφρήσει, καταλυτικά και διαβρωτικά, στον πνευματικό και φωτεινό, αρχαϊκό ελληνικό κόσμο. Υπάρχει πλήθος ενδείξεων, ότι η επιθετική και δόλια αυτή τακτική του σκότους για την κατάσβεση του πνευματικού φωτός δεν έπαψε ποτέ να ασκείται, από τότε μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα, το οποίο περιμένει τη διερεύνηση των πολυδαίδαλων, κρυμμένων πτυχών του και τη διατύπωση κάποιων σαφών απαντήσεων στα ερωτηματικά που το απαρτίζουν. Πρόκειται για το ζήτημα της απαρχής του ελληνικού πολιτισμού, της αρχικής καταγωγής του, της αληθινής προέλευσής του και των σχέσεων ή συγγενειών που υφίσταντο ανάμεσα σ' αυτόν και σε οποιουσδήποτε άλλους "πνευματικούς" και "φωτεινούς" πολιτισμούς, που ήσαν παρόντες στον πλανήτη κατά τις απώτατες περιόδους της αρχαιότητας, πριν και μετά την καταβύθιση της Ατλαντίδας.
Στον χώρο των Ελλήνων ερευνητών είναι πολύ διαδεδομένη η νοοτροπία να αποδίδεται στους αρχαίους Έλληνες κάθε τι σπουδαίο και θετικό απ' όσα ανακαλύπτει η σύγχρονη έρευνα ή μεταφέρει η Μυθολογία. Αποτελεί πράγματι επισφαλή σοβινιστική τάση να αποδίδεται αυθαίρετα και ανερμάτιστα στους Έλληνες της Προϊστορίας η κατασκευή του Στόουνχεντζ ή των Πυραμίδων της Γκίζας ή να θεωρείται δεδομένο, ότι Έλληνες θαλασσοπόροι διέσχισαν με συμβατικά μέσα τους ωκεανούς, ξεκινώντας από τον σήμερα γνωστό ελλαδικό χώρο και φθάνοντας στα παράλια της Βόρειας και της Νότιας Αμερικής ή της μακρινής Πολυνησίας.
Από την άλλη μεριά όμως απαιτείται να βρεθεί μια ρεαλιστική και ορθολογική απάντηση στο ερώτημα που προκύπτει από το γεγονός, ότι οι τοπικές γλώσσες των περιοχών της Νότιας Αμερικής βρίθουν αρχαίων ελληνικών λέξεων, με την ίδια μάλιστα έννοια που οι λέξεις αυτές έχουν στο ελληνικό λεξιλόγιο. Απαιτείται να δοθεί απάντηση στα ερωτήματα που προκύπτουν από την έρευνα του Κροάτη καθηγητή Ενρίκο Ματίεβιτς στις περιοχές των Άνδεων και του Αμαζονίου, τα αποτελέσματα της οποίας φανερώνουν μια εκπληκτική σχέση του προϊστορικού ελληνικού πολιτισμού με αυτές τις τόσο απομακρυσμένες περιοχές.
Ιδιαίτερα πρέπει να σημειωθεί εδώ, ότι, εκτός από την ύπαρξη πληθώρας ενδείξεων, βάσει των οποίων πολλές αναφορές της ελληνικής μυθολογίας σχετίζονται άμεσα μ' εκείνες τις περιοχές, διαπιστώνεται μια οξεία διαμάχη ανάμεσα στο ελληνικό στοιχείο και κάποιους γηγενείς σκοτεινούς παράγοντες εκείνων των περιοχών. Πώς εξηγείται το γεγονός, ότι οι Έλληνες εκείνης της εποχής είχαν λόγους να συγκρουστούν με κάποιες άλλες δυνάμεις στην άλλη άκρη του πλανήτη; Και πώς πραγματοποιούνταν οι μετακινήσεις, που απαιτούνταν στα πλαίσια μιας τέτοιας σύρραξης, οι οποίες φυσικά θα έπρεπε να είναι γρήγορες και απρόσκοπτες. Αυτή η αρχή απορρίπτει βεβαίως τη χρήση συμβατικών μέσων, δηλαδή των πλοίων. Και εδώ ανακύπτει στη σκέψη μας η περίπτωση της Αργούς, την οποία έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε σαν ένα κοπήλατο πλοίο, όμως οι λεπτομέρειες της αργοναυτικής εκστρατείας καταρρίπτουν ως ανακριβή αυτή τη θεώρηση.
Όλα αυτά - μυθολογικά παράδοξα και ενδείξεις για μια προαιώνια διαμάχη μεταξύ αντιπάλων στρατοπέδων, που μας αφορά άμεσα ως Έλληνες - θα αποτελέσουν το αντικείμενο μιας προσπάθειας τακτοποίησης των διαθέσιμων στοιχείων σε μια σειρά, που θα βοηθήσει στον σχηματισμό της "μεγάλης εικόνας".
Για τα περαιτέρω, προχωρήστε στις επόμενες αναρτήσεις:
1: Η σύγκρουση Διογενών - Κρονίων
2: Οραματισμοί του Έντγκαρ Κέυσυ για την Ατλαντίδα
3: Συλλογή περιγραφών από εξωγήινα μηνύματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου